Os suyos prenzipios fuoron en o taller d'o mayestro Luzán; años dimpués biachea ta Italia.
Entre os años 1771 y 1772 pinta os frescos d'o Coreto d'a Basilica d'a Nuestra Siñora d'o Pilar, d'ailesia de Remolinos y a de Muel, encara que as suyas rilazións con o cabildo zaragozano risultoron prou tumultuosas.
O suyo achuste con a chirmana de Bayeu un año dimpuésle fazilita la istalazión en a Corte, en do triballa cartons ta
tapizes u alcabias baxo a enfiladura de Mengs.
En 1774 enzeta las pinturas d'a Cartuxa d'Aula Dei. Añadas más tardi, Goya ingresa en l'Academia de San Fernando (Madrí) y se torna,
en 1785, en pintor d'o rei Carlos III y, en 1799 en pintor de cambra d'o rey Carlos IV.
En 1793 sofre una grau malotía que lo dixa xordo.
A xordera l'empenta ta l'aislamiento y a introspezión.
Dixa de considerar a la soziedá como un conchunto de cuadros y costrumbres amables y prenzipia a considerar l'ambista negatiba d'os combenzionalismos.
Por allora Goya permanixe un tiempo en a casa d'a Duquesa d'Alba en Sanlúcar.
A la cretica azeta s'adibe una imaxinazión cuasi febril y un mundo interior narcador, que plasma en os primers "Caprichos" [Conzietos],
obras conzebidas como una libre barafundiada en un mundo sin sentiu y que de garra traza podeban estar destinadas ta la suya antiga cliyentela.
A causa d'istos triballos, as suyas estampas estioron retiradas baxo menaza d'a Inquisición.
A o mesmo tiempo contina cumplindo os suyos encargos de retratista; en 1800 pinta "A familia de Carlos IV".
A partir de 1808, a Guerra d'a Independenzia, con a suya racada d'orrors,
ba a suposar una esperenzia dolorosa que intensifica la suya bena pesimista y cretica.
As eszenas d'o 2 de mayo y a serie de debuxos y grabaus d'os "Desastres" [Esferras] siñalan as cotas pocas bezes alcanzadas en a esprisión
d'a dolor d'un pueblo y a degradazión d'os sentimientos.
Dimpués d'a guerra, Fernando VII le reposa en o suyo puesto de pintor de cambra, pero, liberal combenziu, os eszesos de l'asolutismo
l'inclinan a aislar-se de tot trato mundano.
Ye a epoca d'as suyas "Pinturas Negras" en os muros d'a suya casa a l'atro canto d'o Manzanares.
Con a dentrada d'os Zienmil Fillos de San Luis, en 1823 y l'empezipio d'a represión absolutista, Goya dezide albandonar España, y s'istala en Burdeos, en do muere en 1828.
Inizio © 1996-2021 Chabier Mendivil, Aragón - Europa.
Traduzión: Antón Chusé Gil. CRICA.
O bayo de Goya en Aragón se puede siguir en os siguiéns puestos:
Goya en Calatayud. Zaragoza.
Museyo de Bellas Artes de Zaragoza.
Museyo Probinzial de Uesca.
Basilica d'a Nuestra Siñora d'o Pilar.
A Cartuxa d'Aula Dei.
Palazio Arzebispal de Zaragoza.
Ilesia Parroquial de Remolinos.
Muel: Armita d'a Nuestra Siñora d'a Fuen.
Atras obras d'intrés en Aragón.
GOYA en ARAGON. Biografía. Aragón ye ansína
Copyright 1996-2021 © All Rights Reserved Javier Mendívil Navarro, Aragón (España)
Actualiza a informazión que consideres obsoleta escríbenos
Aviso Legal. Ista autibidá de l'Asoziazión Aragón Interautibo y Multimeya
Ye una autibidá cultural.
Fren a ra menaza de trasbase a esperanza d'o augua